Mikroprzedsiębiorca do 10 pracowników może uniknąć wdrożenia PPK przy dobrowolnej rezygnacji 100% załogi z Uczestnictwa w Pracowniczych Planach Kapitałowych – ale jest to sytuacja czasowa i każdego roku do 1 kwietnia taki sam warunek musiałby być spełniony – czy to realne?
Ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych przewiduje obowiązkowe wdrożenie programu PPK we wszystkich podmiotach zatrudniających powyżej 10 pracowników, a w przypadku mikroprzedsiębiorstw zatrudniających do 10-ciu o-ZUS-owanych pracowników, istnieje wyłączenie, ale tylko w sytuacji kiedy wszyscy pracownicy złożą deklarację rezygnacji z oszczędzania PPK.
W praktyce taka sytuacja może być trudna do osiągnięcia bez znaczącej ingerencji Pracodawcy, co jest czynem karalnym. Pracodawca bowiem w żaden sposób nie może nakłaniać pracownika do złożenia rezygnacji z możliwości oszczędzania w PPK.
Analogicznie, w przypadku przepływów pracowniczych, w przypadku zatrudnienie nowego pracownika, który przykładowo miał wcześniej założone konto PPK u byłego pracodawcy, trudno będzie wymagać od niego aby po uzyskaniu uprawnienie do prowadzenia konta PPK u nowego pracodawcy (czyli po upływie 90 dni zatrudnienia), nie było konieczne przepisanie go do nowego konta PPK.
Decyzję o uniknięciu wdrożenia PPK u mikro przedsiębiorcy zatrudniającego do 10 pracowników na siłę warto zatem przemyśleć.
Formalne warunki uniknięcia PPK:
W przypadku mikroprzedsiębiorcy zwolnienie z obowiązku utworzenia PPK powstaje, jeśli w terminie 60 dni od dnia zatrudnienia pierwszej osoby zatrudnionej, wszystkie osoby zatrudnione złożą temu podmiotowi zatrudniającemu deklarację, o której mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o PPK, czyli deklaracji składanej w formie pisemnej przez uczestnika PPK podmiotowi zatrudniającemu o rezygnacji z odprowadzania składek do PPK.
Warunek zwolnienia z PPK wymaga aby przedmiotowa deklaracja o rezygnacji z odprowadzania składek do PPK była złożona bezwzględnie przez wszystkie osoby zatrudnione w podmiocie.
Choć ustawodawca nie
jest dostatecznie precyzyjny, przyjmuje się że przedmiotową deklaracje, o
której mowa w art. 23 ust. 2 ustawy o PPK, składają osoby zatrudnione, a nie uczestnicy PPK. Wzór deklaracji zostanie
określony we właściwym rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 23 ust. 11
ustawy o PPK – wymaga po prostu formy pisemnej i jednoznacznej interpretacji
woli składającego.
Pamiętajmy, że wyłączenie z obowiązku utworzenia PPK w przypadku
mikroprzedsiębiorstw ma charakter tymczasowy i obowiązuje tylko do dnia 1
kwietnia następnego roku kalendarzowego, chyba że znowu wszystkie osoby
zatrudnione u danego mikroprzedsiębiorcy złożą mu, przed dniem 1 kwietnia tego
roku kalendarzowego, ponownie deklarację o rezygnacji z odprowadzania składek
w ramach PPK. Powyższe wynika z prawidłowej interpretacji dyspozycji art. 23
ust. 5 ustawy o PPK.
Definicja Mikroprzedsiębiorcy:
W związku z faktem, że ustawa o PPK nie zawiera
autonomicznej definicji mikro przedsiębiorcy, posługujemy się powszechnie stosowaną w polskim systemie
prawa definicją, która zawarta jest w art. 104 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o
swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1829 ). Zgodnie z tym
przepisem, za mikro przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co
najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych zatrudniał średniorocznie
mniej niż 10 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów,
wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w
złotych 2 milionów euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec
jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.
